Definicja i historia tradycyjnych sztuk pięknych

Rancakmedia.com – Czy znasz znaczenie i historię sztuki tradycyjnej? Być może tylko nieliczni z Was wiedzą, dlatego w poniższym artykule podamy pełne informacje.

Rozwój tradycyjnej sztuki indonezyjskiej rozpoczął się od czasów starożytnych, ale nikt nie wie na pewno, kiedy zaczęły się czasy prehistoryczne. Epoka kamienia i epoka metalu to dwie epoki w starożytnej periodyzacji Indonezji.

Obie te starożytne epoki były dziełami sztuki (tradycyjnej), o czym świadczy obecność artefaktów w postaci sztuki tradycyjnej, takich jak ręczne topory, bransolety, naszyjniki, ceramika, a nawet obrazy.

Jeśli chodzi o samą pracę, jest to plagiat dłoni znalezionych na ścianie jaskini w jaskini Leang-leang w Sulawesi i przedstawiających ranną skaczącą świnię, oprócz plagiatu dłoni na ścianie jaskini. Termin sztuka tradycyjna odnosi się do zachowania filozoficznych zasad kultury z pokolenia na pokolenie.

Definicja tradycyjnych sztuk pięknych

Tradycyjną sztukę można zdefiniować jako sztukę opartą na przestrzeganiu norm, idei i praktyk przekazywanych z pokolenia na pokolenie. Zrozumienie: samo słowo „tradycyjny” jest tradycyjne, jeśli chcemy dokładnie zrozumieć tę koncepcję.

Termin „tradycyjny” pochodzi od słowa „tradycja”. W Big Indonesian Dictionary (KBBI, 2005, s. 1208) tradycja jest opisana jako „przekazane przez przodków zwyczaje, które są obecnie wykonywane przez społeczność, które odbiegają od oceny lub założenia, że istniejące techniki są najlepsze i najbardziej poprawne” .

Powyższa definicja tradycji jest ściśle związana ze sztuką tradycyjną. Dzieje się tak dlatego, że tradycyjna sztuka jest nadal bardzo ograniczona pewnymi prawami i standardami, które są nadal bardzo sztywne i całkowicie oparte na tradycjach przekazywanych z pokolenia na pokolenie przez naszych przodków. Nawet sztuka tradycyjna ma zwykle nadal charakter duchowy i religijny.

Niektóre idee stojące za tradycyjnymi dziełami sztuki są zwykle związane z mitami i baśniami, które je otaczają. Jednak kultura obca może mieć również wpływ na kulturę lokalną. W szczególności powstają cywilizacje spoza Stanów Zjednoczonych.

Jednak tradycyjna sztuka nie może być oddzielona od własnej lokalnej wiedzy kulturowej. Tak więc różne obszary mają na ogół tradycyjne dzieła sztuki, które są wyjątkowe i różnią się od innych lokalizacji. Chociaż czasami wiele lokalizacji i otaczających je kultur również wpływa na siebie nawzajem i istnieją porównywalne praktyki.

W końcu prawo intertekstualne (podobieństwo i mieszanie się tekstów między utworami) określa także charakter lokalnej kultury. W rezultacie tradycyjna sztuka i lokalne zasoby kulturowe przeplatają się. Bogactwo warsztatów kulturalnych jest nierozerwalnie związane z lokalną świetnością.

Indonezyjskie tradycyjne sztuki piękne

Rzeka Brahmaputra, która dzieli Chiny, Indie i Bangladesz, wywarła ogromny wpływ na tradycyjną sztukę indonezyjską. Do Ameryki przybyły dwie fale imigrantów z Indonezji, około 2000 pne (mezolit) i około 500 pne (epoka brązu).

Później osiedlili się tam ludzie z Austronezji, ponieważ mieli tam ugruntowane tradycje rolnicze i osadnicze (neolit). Oczywiste jest, że poprzednicy Indonezji mieli daleko idące wpływy kulturowe.

Pochodząc z różnych części świata, zaowocuje to wieloma różnymi kulturami. Początkowo sztuka była używana jako ucieleśnienie magicznych i symbolicznych obrzędów. Mieszkańcy archipelagu przybyli, aby utożsamić kult tarasów punden z rdzennym geniuszem narodu indonezyjskiego.

Potem pojawiło się również kilka innych wpływów. Musimy zagłębić się w historię sztuki indonezyjskiej w czasach starożytnych, aby zrozumieć, jak przebiegał ten proces kulturowy.

Historia tradycyjnych sztuk pięknych

A co z tradycyjną sztuką w Indonezji? Rozwój tradycyjnej sztuki indonezyjskiej rozpoczął się w starożytności. W starożytności Indonezja pozostawiła na ścianach jaskiń różne tradycyjne dzieła sztuki, takie jak bransoletki, naszyjniki, ceramika i malowidła.

Dzieło sztuki jaskiniowej znaleziono w jaskini Leang-leang w Sulawesi. Grafika jest w formie odcisków dłoni na ścianach jaskini. Oprócz tego w jaskini Południowego Sulawesi znajdują się również malowidła przedstawiające żeglujących po wodzie ludzi.

W epoce metalu (500 pne) znajdują się również pozostałości różnych tradycyjnych sztuk, takich jak bębny z brązu, naczynia i różnorodna biżuteria wykonana z metalu. Powszechne są również narzędzia rolnicze i tradycyjny sprzęt ceremonialny.

Era hindusko-buddyjska pozostawiła wiele pozostałości tradycyjnej sztuki. Wiele imperiów pozostawiło inskrypcje w różnych okresach historycznych. Takich jak Inskrypcja Ciaruteun (Królestwo Tarumanegara), Inskrypcja Kedukan Bukit (Królestwo Sriwijaya), Inskrypcja Canggal (Starożytne Królestwo Mataram).

Dekoracyjne kapliczki, cmentarze, miejsca duchowe (medytacji) i kąpieliska zostały porzucone przez monarchię w tym okresie. Po tym czasie archipelag wkroczył w erę islamu. Podobnie jak era hindusko-buddyjska, era islamu również pozostawiła po sobie różne dzieła sztuki. takie jak sztuka ozdobna, kaligrafia, wayang i tkaniny batikowe.

Era islamu pozostawiła też całkiem imponujące budowle, takie jak meczety. Różne tradycyjne sztuki kulturalne z tej epoki są nadal powszechnie spotykane. Nie tylko nadal istnieje, ale także zachowuje swoją kulturę.

Ogólna charakterystyka tradycyjnych sztuk pięknych

W większości przypadków te tradycyjne dzieła sztuki są nadal zachowane w społecznościach, które przestrzegają tradycji przekazywanych z pokolenia na pokolenie.

Jednak główny cel tych dzieł sztuki zmienił się w czasie. Pierwotnie pełniły rolę pamiątek, dziś stanowią ozdobę lub pamiątkę.

Na ich funkcjonalność wpłynęły zmiany w systemach społecznych i kulturowych. Ogólnie rzecz biorąc, tradycyjna sztuka indonezyjska ma następujące cechy:

1. Postępowy ze względu na tradycje morskie, poczyniono postępy. Na sztukę indonezyjską często wpływają inne kultury, które następnie łączą się i rozwijają, tak aby odzwierciedlały cechy państwa indonezyjskiego.
2. Tradycyjny lub statyczny z natury, dziedziczny system sztuki archipelagu jest kierowany przez kulturę agrarną archipelagu. Na przykład, jak ogólnie cywilizacja rolnicza będzie nadal przekazywać swoją wiedzę w dziedzinie rolnictwa.
3. Indonezja jest różnorodna (Różnorodność) składa się z kilku regionów i wysp o różnych warunkach środowiskowych i naturalnych, co sprzyja również różnorodnej ekspresji twórczej.
4. Natura rzemieślnicza, ponieważ bogactwo naturalne Indonezji zapewnia różnorodne zasoby naturalne do produkcji rękodzieła.
5. Ma charakter nierealistyczny, ponieważ opiera się na czystych i pierwotnych przekonaniach, które inspirują twórcze dzieła o charakterze symbolicznym lub symbolicznym.

Charakterystyka tradycyjnych sztuk pięknych

Nasze badania nad znaczeniem i definicją „tradycyjnej” sztuki doprowadziły nas do wielu ustaleń dotyczących tego, co należy rozumieć przez „tradycyjną” sztukę.

Abyśmy mogli zidentyfikować, co zawiera sztuka tradycyjna. Te funkcje to:

1. Klimat i kultura miejsca mają wpływ na tworzenie tradycyjnej sztuki.
   Lustro kulturowe, które jest dostosowane do wielu systemów społecznych i kulturowych tworzonych przez jego mieszkańców.
2. Wyjątkowość społeczeństwa znajduje odzwierciedlenie w jakości jego tradycyjnej sztuki.
3. Normy, ideologie i konwencje, które istniały w przeszłości i były przekazywane z pokolenia na pokolenie, inspirują artystów do tworzenia swoich dzieł.
4. Tradycyjna sztuka jest zwykle statyczna, ponieważ jest ograniczona surowymi prawami i standardami wynikającymi z lokalnych norm i kultury, w których sztuka została rozwinięta.

Przykłady tradycyjnych sztuk pięknych

Przykłady sztuki tradycyjnej obejmują:

1. Lalka nocy
2. Przedstawienie kukiełkowe
3. LALKA
4. Ozdoby na tradycyjnych domach w każdym regionie
5. Batik
6. Songket
7. I inni

Często zadawane pytania

Poniżej znajduje się przykład pytań i odpowiedzi dotyczących sztuki tradycyjnej

Dlaczego różne regiony mają tradycyjne dzieła sztuki, które są wyjątkowe i różnią się od innych regionów?

Tradycyjne dzieła sztuki w różnych regionach często mają cechy charakterystyczne i różnią się od dzieł z innych regionów. Chociaż czasami wiele miejsc i otaczających je kultur również wpływa na siebie nawzajem i istnieją porównywalne praktyki.

W końcu prawa intertekstualne (podobieństwo i mieszanie się tekstów w utworach) kształtują także charakter lokalnej kultury.

Jakie są pozostałości tradycyjnej sztuki wykonanej z metalu?

Narzędzia produkowane w epoce metalu obejmowały kociołki z brązu, pojemniki z brązu, posągi, topory lejkowe i inne tradycyjne dzieła sztuki wykonane z metalu, zwłaszcza topory lejkowe, posągi z brązu i sierpowate oczy.

Dlaczego sztuka tradycyjna ma charakter statyczny?

Sztuka tradycyjna jest również statyczna, ponieważ sztuka ta nie ma silnych przywiązań ani granic z wieloma konwencjami, a także lokalną kulturą, z której sztuka zaczęła się wyłaniać.

Wniosek

Termin sztuka tradycyjna forma odnosi się do zachowania filozoficznych zasad kultury z pokolenia na pokolenie. Dzieła sztuki w Indonezji często znajdują się w środowisku komunalnym, które nadal przestrzega zasad lub konwencji przejętych z poprzedniej epoki.

To są artykuły, które możemy przekazać, mamy nadzieję, że informacje o sztuce i jej historii mogą być pomocne i przydatne dla Was wszystkich.