Utrzymanie dostępności cukru i surowców

Rancakmedia.com – Utrzymując dostępność cukru, bilans surowców musi być rutynowo oceniany. Okresowo należy oceniać występowanie bilansu towarowego, który może później stać się podstawą do zapełnienia surowców przemysłowych w Indonezji.

Ta ocena jest potrzebna, aby upewnić się, że dane są poprawne wraz z nową wiedzą w tej dziedzinie. Jak wyjaśnił przewodniczący Forum Krzyżowego Stowarzyszenia Użytkowników Cukru Rafinowanego (FLAIFGR) Dwiatmoko Sitiono, pomysł opracowania bilansu surowcowego jest rzeczywiście dobry. Ważne jest jednak posiadanie prawidłowych danych surowcowych.

Utrzymanie dostępności cukru bilansu surowców. „Zanim sporządzimy bilans, konieczne jest ustalenie, jak wysokie są akcje otwarcia i zamknięcia” – powiedział rancakmedia.com, czwartek (15.04). Według niego wszystkie potrzeby wspierające, takie jak ministerstwa lub agencje, w tym podmioty gospodarcze, muszą zatwierdzić oryginalne dane, które będą wykorzystywane do bilansów towarowych.

Utrzymuj dostępność cukru. Co więcej, Indonezja nadal boryka się z błędnymi danymi. Dane wymienione na papierze często różnią się od dowodów w terenie. Poza kompatybilnością danych, nie mniejszą zaletą jest znajomość systemu akwizycji i badań.

Według niego sporządzenie bilansu towarowego wymaga zintegrowanego systemu statystycznego w celu uzyskania jednolitych danych. Z tego powodu uczciwość wszystkich uczestników jest niezbędna do stworzenia wiarygodnego i odpowiedniego spisu. „Możliwe, że dane o inwentarzu towarów są tworzone na potrzeby kilku frakcji” – powiedział Dwiatmoko.

Jako przykład podał, że od 2010 r. przemysł nie mógł już importować cukru surowego ze względu na przepisy ograniczające import. Pod względem koncepcyjnym ta regulacja jest całkiem dobra, chociaż w rzeczywistości skłania podmioty gospodarcze do popełniania niegrzecznych czynów w tej sekcji.

Sama Indonezja była kiedyś drugim co do wielkości krajem eksportującym cukier na świecie. Szkoda, że przy rosnącym z roku na rok zapotrzebowaniu na cukier nie możemy rozwiązać problemu dobrobytu rolników i wdrożyć technologii produkcji. Te różne ograniczenia importowe sprawiają, że inwestorzy są leniwi w inwestowaniu w Indonezji.

Dwiatmoko wyjaśniło, że jeśli chce się zwiększyć ilość i jakość domowego cukru, jest wiele ważnych rzeczy do zrobienia. Należą do nich zwiększenie produktywności (plonu) plantacji trzciny cukrowej i nasion dla rolników oraz modernizacja maszyn i technologii w cukrowniach. „Import cukru nie jest zachęcany, jeśli nie zostanie to wdrożone” – powiedział Dwiatmoko.

To samo przekazał Atong Soekirman, Zastępca ds. Rozwoju Przemysłu w Ministerstwie Koordynującym ds. Sektora Gospodarczego. Według niego, zgodnie z Rozporządzeniem Rządu (PP) nr 28 z 2021 r. w sprawie realizacji sektora przemysłowego, regulacje dotyczące bilansu towarowego muszą być w stanie zagwarantować bezpieczeństwo prowadzenia działalności gospodarczej.