Historia gospodarcza spółdzielczości w Indonezji, zasady i cele

Rancakmedia.com – Znasz się na spółdzielniach? Jeśli nie wiesz, zobacz poniższy artykuł o historii gospodarczej spółdzielni w Indonezji. Przyjrzyjmy się uważnie szczegółowym informacjom poniżej.

Spółdzielnie są jedną ze struktur biznesowych, które odgrywają ważną rolę w gospodarce Indonezji. Dlaczego nie? Spółdzielnie pomagają swoim członkom być szczęśliwymi i zdrowymi, a także robią wiele dla społeczności, w których żyją.

Co więcej, współczesny rozwój spółdzielni wykorzystuje istniejące zaawansowanie technologiczne. W ten sposób w gospodarce cyfrowej zbudowano wiele platform kooperacyjnych, które mogą pomóc w rozwoju gospodarczym Indonezji.

Historia gospodarcza spółdzielni w Indonezji

Początki Krótka historia gospodarki spółdzielczej Ruch spółdzielczy rozpoczął się w XX wieku, co często było wynikiem spontanicznych wysiłków ludzi bardzo zamożnych.

Przygotowują się do wzbogacenia, angażując się jednocześnie w rozwój dobrobytu otaczającej społeczności. W epoce holenderskiej tworzenie spółdzielni nie mogło się odbyć, ponieważ:

1. Nie ma agencji rządowych ani agencji pozarządowych, które udzielają informacji i porad dotyczących spółdzielni.
2. Nie ma prawa regulującego życie spółdzielcze.
3. Sam rząd kolonialny wciąż wahał się przed rekomendowaniem spółdzielni ze względów politycznych, obawiając się, że spółdzielnie zostaną wykorzystane przez grupy polityczne do celów, które zaszkodziłyby rządowi kolonialnemu.

12 lipca 1947 r. W Tasikmalaya odbył się pierwszy Indonezyjski Kongres Spółdzielczy. Było to zaledwie kilka miesięcy po tym, jak państwo pozbyło się Holandii.

Indonezyjski Dzień Spółdzielczości zostanie w przyszłości wyznaczony na ten dzień. W Indonezji spółdzielnie przeżywały wzloty i upadki. Proste pytanie, które wymaga szczegółowej odpowiedzi, pochodzi od uczestnika.

Dlaczego spółdzielnie w gospodarce, która przeradza się w duże przedsiębiorstwa, są rzadko spotykane, podobnie jak inne podmioty gospodarcze, czyli sektor prywatny (konglomeraty) i przedsiębiorstwa państwowe? Oto seria pytań do rozważenia.

W rzeczywistości wydaje się, że wysiłki rządu zmierzające do wzmocnienia pozycji spółdzielni nigdy nie wyczerpią się. właściwie całkiem pobłażliwy, jeśli liczyć. różne pakiety programów pomocowych od rządu, takie jak programy kredytowe:

1. Kkop
2. Kredyt dla firm rolniczych (KUT)
3. Przeniesienie udziałów (jeden procent) z dużych firm do spółdzielni
4. Program KUR z banków i Kredyt Bezpieczeństwa Żywnościowego (KKP), które są kredytami komercyjnymi
5. Bankowość, a także pakiety programów, z Civil National Capital (PNM), nadal napływają, aby wzmocnić ten populistyczny ruch gospodarczy.

Poza wsparciem programu Minister Stanu ds. Spółdzielczości i PKM jest specjalnym podmiotem zajmującym się sprawami poza Dekopinem, co powinno zachęcić ten ruch do kontynuacji.

Jednak dla przeciętnego biznesu słowo „spółdzielnia” wciąż przywołuje obrazy podejrzanej gospodarki biznesowej, żałosnych ludzi, spółdzielni cebulowych i tym podobnych stereotypów.

Tej trudności nie da się oddzielić od zawartości spółdzielni, którą wiąże entuzjazm. Indonezja ma dużą liczbę spółdzielni biznesowych, które zgodnie z prawem można określić jako duże konglomeraty z różnymi jednostkami biznesowymi.

Kilka spółdzielni rozwinęło się w indonezyjskie konglomeraty gospodarcze, które z pewnością nie ustępują firmom prywatnym lub przedsiębiorstwom państwowym, które już działają, ale obecnie wiele z nich jest chorych. Co miesiąc robią interesy warte miliardy rupii.

Przez konglomerację rozumie się tutaj to, że dana spółdzielnia wkroczyła i prowadziła różne dziedziny działalności gospodarczej, które mają wpływ na środki utrzymania wielu ludzi, i przeniknęła do różnych dziedzin działalności komercyjnej.

Zasady spółdzielcze w gospodarce

Zasady prawa spółdzielczego Nr. 25 z 1992 r. i ustawa nr. 12 z 1967 r. obie określały zasadyzasady ekonomiczne spółdzielnie w gospodarce. Ważnymi koncepcjami spółdzielni są:

1. Członkostwo w spółdzielni jest otwarte i dobrowolne.
2. Proces zarządzania odbywa się w sposób demokratyczny.
3. Wynagrodzenie jego członków dostosowane jest do kapitału członkowskiego.
4. Dystrybucja pozostałych wyników biznesowych (SHU) promuje poczucie sprawiedliwości zgodnie z wynikami każdego członka.
5. Spółdzielnie Mandiri są autonomicznymi i niezależnymi podmiotami gospodarczymi.
6. Spółdzielnie mogą organizować edukację i szkolenia.
7. Spółdzielnie wzmacniają ruchy poprzez wspólną pracę. Zasady spółdzielcze oparte na ustawie nr. 17 lat 2012, tj
8. Kapitał składa się z głównych bonów oszczędnościowych i spółdzielczych certyfikatów kapitałowych (SMK).

Cele gospodarcze spółdzielni

Bung Hatta uważał, że celem spółdzielczości w gospodarce nie jest dążenie do maksymalnego zysku, ale służenie wspólnym potrzebom i miejsce partycypacji drobnych podmiotów gospodarczych.

Głównym celem spółdzielni w gospodarce Indonezji jest rozwój dobrobytu członków, w szczególności, i społeczeństwa w ogóle. Ponieważ indonezyjskie spółdzielnie składają się z osób fizycznych, a nie korporacji, zysk nie jest głównym miernikiem służącym do oceny ich wyników.

Zyski są drugorzędne w stosunku do korzyści członków. Spółdzielnie nie powinny jednak cierpieć ani tracić w wyniku swoich wysiłków. Siła robocza i usługi świadczone przez każdego członka pomagają osiągnąć ten cel.

Indonezyjskie spółdzielnie są organizacjami non-profit, których członkowie łączą się na podstawie wspólnych interesów ekonomicznych. Poprzez spółdzielnie członkowie uczestniczą w poprawie swojego życia i życia społeczności poprzez swoją pracę i służbę.

Oczekuje się, że spółdzielnie będą traktować priorytetowo służenie interesom członków zarówno jako producentów, jak i konsumentów w ramach swoich wysiłków w tym kierunku. Działania spółdzielni będą prowadzone bardziej dla członków niż dla osób z zewnątrz. W rezultacie członkowie spółdzielni funkcjonują jako właściciele i klienci.

Zgodnie z art. 3 ustawy nr 25 z 1992 r. celem spółdzielni indonezyjskich jest poprawa dobrobytu członków w szczególności i społeczeństwa w ogóle oraz udział w budowaniu krajowego porządku gospodarczego w celu stworzenia zaawansowanego, sprawiedliwego i dostatniego społeczeństwa opartego na Pancasila i Konstytucja z 1945 r.

Zgodnie z ustawą Republiki Indonezji nr 17 z 2012 r. dotyczącą spółdzielni, celem spółdzielni jest poprawa dobrobytu członków w szczególności i społeczeństwa w ogóle, a także bycie integralną częścią demokratycznego i sprawiedliwego krajowego porządku gospodarczego.

Spółdzielcze funkcje gospodarcze

Istnieją cztery funkcje spółdzielni w gospodarce Indonezji zgodnie z ustawą nr 25 z 1992 r. dotyczącą spółdzielni. Funkcje spółdzielni to:

1. Budowanie i rozwijanie potencjału ekonomicznego i zdolności członków w szczególności i ogółu społeczeństwa w celu poprawy ich dobrobytu gospodarczego i społecznego.
2. Uczestniczyć aktywnie w działaniach na rzecz poprawy jakości życia człowieka i społeczeństwa.
3. Wzmocnienie gospodarki ludowej jako podstawa siły i odporności gospodarki narodowej ze spółdzielczością jako głównym nauczycielem.
4. Dążenie do realizacji i rozwoju gospodarki narodowej będącej wspólnym wysiłkiem opartym na zasadzie pokrewieństwa i demokracji gospodarczej.
5. Oczekuje się, że dzięki wyżej wymienionym funkcjom osoby będące członkami spółdzielni będą mogły skorzystać z zapewnionych udogodnień, aby poruszyć koła gospodarki narodowej.

Rola ekonomii spółdzielczej

Artykuł 3 ustawy nr 25 z 1992 r. wyjaśnia rolę spółdzielni w gospodarce. Mówi się, że celem spółdzielni jest pomoc swoim członkom i całemu społeczeństwu, a jednocześnie przyczynianie się do narodowego ładu gospodarczego opartego na Pancasila i Konstytucji z 1945 roku.

W związku z tym poniżej wymieniono niektóre z najważniejszych funkcji, jakie spółdzielnie pełnią w gospodarce Indonezji.

Rozwijaj działalność biznesową społeczności

Niektóre spółdzielnie zachęcają małe firmy w swoich lokalnych społecznościach. Jednym z przykładów jest spółdzielnia, która pomaga rolnikom w zakupie sprzętu, którego potrzebują.

Dzięki istnieniu spółdzielni rolnicy mogą kupować potrzebny w spółdzielniach sprzęt rolniczy po niższych cenach. Jest więc możliwe i pożądane, aby biznes rolniczy stał się lepszy i ważniejszy.

Zwiększ dochody członków

Jeśli zostaniesz członkiem spółdzielni, możesz otrzymać pozostały dochód operacyjny (SHU), który spółdzielnia zarabia, abyś osiągnął zysk. Dzieje się tak, ponieważ im więcej członków wpłaca do spółdzielni, tym więcej pieniędzy członkowie zarabiają.

Zmniejszenie stopy bezrobocia

Uważa się, że tworzenie spółdzielni w Indonezji może pomóc tym, którzy potrzebują pracy. Dzieje się tak dlatego, że spółdzielnie potrzebują wielu pracowników do obsługi swojej działalności.

Zasadniczo spółdzielnie mogą stwarzać możliwości dla pracowników i absorbować zasoby ludzkie. Każdy może też nauczyć się zarządzać funduszami i zarabiać miesięczne dochody z zarządzania tą spółdzielnią.

Poprawa standardu życia ludzi

Działania spółdzielcze mogą zwiększyć dochody członków spółdzielni. Pokazuje to, że zaangażowanie spółdzielni może poprawić życie ludzi.

Zdolność przedsiębiorstwa do konkurowania z innymi przedsiębiorstwami jest wspomagana przez wysokie dochody, ponieważ ułatwia on realizację różnych wymogów życia gospodarczego.

Przyczynić się do edukacji narodu

Oprócz dostarczania towarów i usług przedsiębiorstwa spółdzielcze zapewniają swoim członkom możliwości edukacyjne. Edukacja ta jest często świadczona w formie szkolenia umiejętności, a także prowadzenia firmy i zarządzania pieniędzmi.

Dzieląc się informacjami z członkami i otaczającą ich społecznością, wykazano również, że spółdzielnie odgrywają dużą rolę w edukacji ludzi w całym kraju.

Budowa Narodowego Porządku Gospodarczego

Spółdzielnie, jako jedna z sił napędowych gospodarki narodowej i rozwijane przez rząd, muszą być rozwijane wraz z innymi rodzajami działalności gospodarczej.

Wzmocnienie spółdzielni oznacza również wzmocnienie społeczności, która ostatecznie będzie w stanie wzmocnić gospodarkę narodową. Tym samym rola spółdzielni nie może być oddzielona od gospodarki w Indonezji, zwłaszcza we współczesnej erze cyfrowej.

Ponadto, ponieważ jest wspierany przez najlepsze oprogramowanie księgowe, jego członkowie mają tendencję do czerpania z niego wielu korzyści. Spółdzielnie z pewnością oferują wiele zalet i wad przy dołączaniu do jednostki biznesowej.

Kierownictwo spółdzielni to osoba, która wie, jak prowadzić spółdzielnię i dobrze dba o to, by wszystkie jej działania przebiegały sprawnie.

Rodzaje gospodarki spółdzielczej

Spółdzielnie w gospodarce powstają w oparciu o różne cele i zadania. Spółdzielnie występują w wielu typach, dzięki czemu mogą zaspokajać różne potrzeby swoich członków i ich organizacji.

Rodzaje spółdzielni oparte na członkostwie

Spółdzielnie w gospodarce można podzielić na dwa typy w zależności od tego, kim są członkowie: spółdzielnie pierwotne i drugorzędne.

1. Podstawowe spółdzielnie to indywidualne spółdzielnie z co najmniej 20 członkami.
2. Spółdzielnie drugorzędne mają szerszy zakres działalności niż spółdzielnie pierwotne, ponieważ zrzeszają grupy lub organy spółdzielcze.

Typy spółdzielni oparte na branżach

W zależności od przedmiotu działalności i/lub miejsca zamieszkania członków spółdzielni istnieją różne rodzaje PP nr. 60/1959 o spółdzielniach. Zgodnie z PP nr 60/1959 przykładami spółdzielni są:

Spółdzielnia Konsumencka

Spółdzielnia konsumencka została utworzona, aby pomóc swoim członkom w zdobyciu podstawowych artykułów codziennego użytku po cenach, na które ich stać.

Odkąd spółdzielnie zaczęły pomagać swoim członkom i zapewniać im to, czego potrzebują do życia, towary sprzedawane w spółdzielniach konsumenckich są również tańsze niż te sprzedawane w zwykłych sklepach.

Spółdzielnia Wiejska

Spółdzielnie wiejskie to grupy osób o tych samych zainteresowaniach, które współpracują na obszarach wiejskich, aby prowadzić więcej niż jedną działalność gospodarczą.

Spółdzielnie wiejskie są tworzone w celu wspierania działalności gospodarczej w sektorze gospodarczym związanym z rolnictwem lub rybołówstwem, na przykład poprzez dostarczanie narzędzi, produktów i potrzeb wsparcia biznesu.

Spółdzielnia Rolnicza

Spółdzielnie agrobiznesu i właściciele ziemscy tworzą spółdzielnie rolnicze. Spółdzielnie rolnicze to punkty kompleksowej obsługi dla wszystkich potrzeb rolników, w tym produkcji, przetwórstwa oraz kupna i sprzedaży produktów rolnych.

Spółdzielnia Hodowlana

Tworzenie spółdzielni hodowlanych zrzesza przedsiębiorców hodowlanych i pracowników, których środki utrzymania i zainteresowania są związane z gospodarką hodowlaną. W zależności od rodzaju utrzymywanych lub zarządzanych zwierząt mogą powstawać spółdzielnie hodowlane.

Spółdzielnia Rybacka

Przedsiębiorcy i właściciele sprzętu wędkarskiego, a także osoby pracujące w branży rybackiej, którym zależy na sukcesie swojej spółdzielni, zostają członkami spółdzielni rybackich.

Spółdzielnie rzemieślnicze lub przemysłowe

Przedsiębiorcy posiadający środki produkcji oraz robotnicy rzemieślniczy lub przemysłowi utrzymujący się z rzemiosła lub zakładów przemysłowych tworzą spółdzielnie rzemieślnicze lub przemysłowe.

Spółdzielnie przemysłowe prowadzą działalność związaną z rękodziełem lub przemysłem, począwszy od produkcji, a skończywszy na ogólnym kupnie i sprzedaży.

Spółdzielnia Oszczędnościowo-Kredytowa

Kolejnym typem spółdzielni jest spółdzielnia oszczędnościowo-kredytowa. W spółdzielniach oszczędnościowo-pożyczkowych każdy członek spółdzielni ma jedną rolę, a mianowicie przyjmowanie depozytów i udzielanie pożyczek lub kredytów innym członkom.

Członkowie spółdzielczej spółdzielczej kasy oszczędnościowo-pożyczkowej dostają opłatę serwisową za wpłacone pieniądze, natomiast osoby pożyczające płacą najniższe możliwe oprocentowanie.

Zalety bycia członkiem spółdzielni

Pomimo tego, że w gospodarce Indonezji działają setki tysięcy spółdzielni, tylko niewielka część społeczeństwa jest świadoma ich istnienia, o czym świadczy ograniczona liczba osób aktywnie uczestniczących w spółdzielniach.

W rzeczywistości przystąpienie jako członek spółdzielni przyniesie korzyści zarówno na polu ekonomicznym, jak i społecznym, zarówno dla niego samego, jak i dla innych. Oto następujące korzyści:

Uzyskaj pożyczki łatwo

Spółdzielnie mogą łatwo zorganizować pożyczki kapitałowe na łatwych warunkach dla członków, którzy mają trudności finansowe.

Kształtowanie postawy dyscypliny i odpowiedzialności

Jako członek spółdzielni każdy musi przestrzegać zestawu zasad i wytycznych, które określają jego prawa i obowiązki.

Praktykowanie niezależnej postawy

Członkowie spółdzielni w wyniku swojego istnienia zyskają większą samodzielność. Zamiast polegać na dochodach innych osób, członkowie mogą zarabiać własne pieniądze, prowadząc własny biznes.

Krzewienie szczerej i otwartej postawy

Powszechną praktyką jest instruowanie członków spółdzielni, aby zawsze rzetelnie wykonywali swoje obowiązki. Ponadto spółdzielnie bardzo sobie cenią otwartość w zarządzaniu spółdzielniami.

Zdobądź wiedzę organizacyjną

Zwykle członkowie niektórych spółdzielni otrzymują rolę, która podwaja się jako administratorzy spółdzielni, dzięki czemu stając się administratorami, zdobywają wiedzę organizacyjną.

Uzyskanie sprawiedliwego podziału zysków

SHU to zyski z działalności gospodarczej podzielone według działalności gospodarczej członków spółdzielni. Tak więc ilość SHU, którą otrzymuje każdy członek, będzie zależała od tego, ile zaoszczędzi lub przekaże, ponieważ spółdzielnie działają w oparciu o to, ile każdy członek oszczędza lub przekazuje.

Często zadawane pytania

Poniżej podsumowaliśmy niektóre często zadawane pytania dotyczące historii gospodarczej spółdzielni, w następujący sposób:

Jaka jest rola spółdzielni w zacieśnianiu współpracy gospodarczej?

Opracuj bardziej sprawiedliwy sposób podziału zysków rezydualnych, zwalczaj monopole i inne formy koncentracji kapitału, oferuj towary i usługi po niższych cenach oraz zwiększaj dochody swoich członków.

Wniosek

Spółdzielnia to struktura biznesowa, która odgrywa ważną rolę w gospodarce Indonezji. Ruch spółdzielczy narodził się w XX wieku i często był wynikiem niespontanicznych wysiłków ludzi bardzo zamożnych.

Słowo „spółdzielnia” przywołuje mroczne obrazy gospodarki biznesowej. Indonezja ma dużą liczbę spółdzielni biznesowych, które można zasadnie określić jako duże konglomeraty. Głównym celem spółdzielni jest poprawa standardu życia ich członków i całej gospodarki.